Hou Vast

Onderstaand een impressie van mijn afstudeerproject aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag.

Mijn fascinatie voor het medium fotografie ligt voornamelijk in de mogelijkheid er situaties mee vast te leggen waar je later nog eens aan herinnerd wilt worden. Het medium fotografie als aanvalsmiddel tegen de vergetelheid. Mijn archief is dan ook een schatkamer vol herinneringen.

Herinneringen liggen in onze hersenen opgeslagen in het gedeelte dat het ‘autobiografisch geheugen’ wordt genoemd. Door op toevallige wijze geconfronteerd te worden met iets dat je associeert met een opgeslagen gebeurtenis uit je autobiografisch geheugen (beeld, geur, geluid, tekst, etc) kan een herinnering loskomen uit dit geheugen.

met de installatie ‘Hou Vast’ probeer ik mensen door ze zaken uit mijn eigen herinneringen te laten zien ook spontaan bij een van hun eigen herinneringen terecht te laten komen.

Wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat de meeste dingen die mensen zich hun leven lang herinneren uit de periode tussen het elfde en vijfentwintigste levensjaar komen. Een van de verklaringen hiervoor is dat je tussen deze levensjaren het meeste meemaakt en dat vaak ook voor de eerste keer. Vanaf ongeveer je elfde levensjaar is je autobiografisch geheugen ook volledig in staat deze dingen op te slaan. Je eerste zoen, de eerste dag in de brugklas, de eerste keer dat je echt dronken was; deze zaken worden vrijwel zeker vastgelegd en bewaard in je autobiografische geheugen.

Ikzelf vind het heerlijk dat deze dingen af en toe weer eens naar boven gehaald worden. Om die reden verzamel ik al mijn hele leven spullen die voor mij verbonden zijn met gebeurtenissen uit mijn leven. Mijn eigen relikwieën. De foto’s die ik maak vallen voor mij ook in deze categorie.

De installatie ‘Hou Vast’ is een combinatie van dingen, geluiden, geuren en foto’s die in de archiefkast zichtbaar zijn of geopend kunnen worden door in een van de laatjes te kijken.